Terapist Bölüm 2 ile Achim

Achim ancak o zaman odada pencere olmadığını ve kapının da kulpu olmadığını, sadece bir kilidi olduğunu fark etti. Görünüşe göre kaçınılmazlığın ek bir simgesi. Aslında buna gerek yoktu, diye düşündü, çünkü bir insan bir kere bu yatağa bağlanınca bir daha kurtulamazdı...

Achim tüm bunları fark ettiğinde kısa bir süreliğine klostrofobik bir an yaşadı. Daha sonra kendini toparlamak için birkaç derin nefes aldı, ardından gömleğini ve pantolonunu çıkarıp sözde kuyruk tutucuyu aldı.

Gerginlik ve heyecan onun heyecanını en aza indirdi, sonunda oyuncağı tekrar kenara koydu. Sadece uzanıp her şeyin kendi başına gelmesine izin vermek hiç de ona göre değildi. O da fethedilmek istiyordu; tercihen şefkatli ve gıdıklayıcı bir ön sevişmeyle.

Ancak kancaya asılan deli gömleğinin onun için büyülü bir çekiciliği vardı. Büyülenerek onları yakından inceledi. Kalın askılı uzun kollarını görünce ensesindeki tüyler diken diken oldu. Böyle bir şeyin içinde çaresizce sıkışıp kalmayı, bir kadının maharetli elleri altında kıvranmayı hep hayal etmişti. Acaba bu rüya bugün gerçek olabilir mi?

Deli gömleğini çıkarmak için elini uzattığı sırada, aniden arkadan yakalandı. İki şaşırtıcı derecede güçlü el, gıdıklanan kaburgalarına ve yanlarına derinlemesine saplandı ve onun kahkaha atarak öne doğru düşmesine neden oldu. Ama gıdıklanma durmadı, aksine daha da yoğunlaştı ve onu tamamen rayından çıkardı.

Martina sessizce yaklaşmış ve hassas noktalarına yaptığı özel dokunuşlarla onu şaşırtmıştı. Gülmekten ve gıdıklanmaktan resmen dizlerinin üzerine çöktü.

"Yaramaz çocuk! Sana uzanıp beni beklemeni söylemedim mi? Burada ne yaptığını sanıyorsun? Sadece bekle, seni aklını başına getirmem gerekecek..." diye alaycı, sert bir tonla azarladı. Onu öyle ustalıkla gıdıkladı ki, sonunda yerde kıvranarak nefes nefese gülmeye başladı.

Aslında Martina'dan çok daha güçlüydü. Ama onun en hassas noktalarına öyle isabetli vuruyordu ki, giderek daha savunmasız hale geliyordu. Sonunda ne olduğunu anlayamadan deli gömleğini eline aldı ve birkaç basit hareketle onu bağladı. Aslında pek direnmedi, aksine biraz da yardım etti. Çok geçmeden kolları bedenini sıkıca sardı ve artık onları hareket ettiremez hale geldi.

Martina onun ayağa kalkmasına yardım etti ve onu yatağa götürdü. Orada itaatkar bir şekilde sırtüstü yattı. En iyi parçasının neşeli bir beklenti içinde uyandığını ve tanga kumaşının inceliğinde belirgin bir çıkıntı oluşturduğunu fark etti.

Martina ayak bileklerini genişçe ayırarak deri kelepçelerle yatağın alt direklerine bağladı. Sonra burnuna hafifçe bir öpücük kondurdu ve gözlerini bir bezle bağladı.

"Özellikle inatçı hastalarım için çok özel terapime hazır mısınız?" Sesinde eğlenceli bir kahkaha yankılandı ve Achim beklentiyle sessizce başını salladı.

Achim orada yatarken, manevra için kalan alanı keşfetmeye çalışıyordu. Kolları vücudunu sıkıca sarmıştı; kaçış yoktu. Ama muhtemelen hâlâ oturabilirdi; ayaklarını sabitlemek bile işe yarardı.

Ancak ayakları kelepçelerden dolayı çıplak ve savunmasız bir şekilde sarkıyordu. Andrea'nın nerede olduğunu anlamak için nefesini dikkatle dinledi. Masanın dibinde stratejik bir pozisyon mu alacaktı?

Öyle görünmüyordu.Bunun yerine, onun hemen yanında şöyle dediğini duydu: "Burada kendini çok rahat hissediyor gibisin!"

Bir anlığına külotundaki çıkıntıya dokunduğunda, adamın içinde yoğun bir heyecan dalgası parladı. Peki bundan sonra ne olacak?

Cevap gelmesi uzun sürmedi...

devamı gelecek

- Ligoteur

Bültenimize kaydolun ve tek bir bölümü bile kaçırmayın!
Haber bülteni kaydı